Sauzen en soepen

Tot voor kort hield mijn zoon niet zo van saus op de pasta en al helemaal niet van tomaten in de saus. En toen vonden we gelukkig een hele lekkere saus: carbonarasaus van Knorr in een kleine kartonnen verpakking. De smaak is heerlijk romig met stukjes spekjes erin en toch licht, net wat hij zo lekker vindt. Hij blij, wij als ouders ook blij dat hij saus op zijn pasta wil. Maar sinds een paar weken zijn we niet meer zo blij, want het is uit het assortiment van onze buurtsuper verdwenen! Het vak in het schap van deze saus en het bordje zijn gewoon helemaal verdwenen. De twee rode sauzen van dit merk in deze verpakking staan er nog wel, maar de onze is gewoon verdwenen. Ik heb gezocht naar andere adressen en vond het wel in een winkel in een andere wijk. Maar dan moeten we in het vervolg voor deze saus 10 minuten fietsen. Dat is wat meer moeite, maar dat heb ik dan toch wel weer over voor mijn zoon. Kan ik meteen een aantal aanbiedingen van die keten meenemen...

Maar toen diende zich weer een ander probleem aan. Ik houd nogal van een kopje warme soep tussen de middag. Heerlijk en gemakkelijk zo'n warm soepje in een beker waar je zo van opkikkert. Vooral de preisoep en koninginnensoep waren mijn favoriet. Waren, zeg ik, want ze zijn niet meer verkrijgbaar! Niet bij onze buurtsuper, maar zelfs ook niet bij de grote keten op 10 minuten fietsen! De smaken zijn gewoon verdwenen, vervangen door allerlei andere soepen die waarschijnlijk gewoon beter verkopen. Soepen met meer exotische namen of meer kruiden. Het lijkt wel of er tegenwoordig alleen maar tomaten en kippensoepen zijn, en kant en klare soepen in pak of zak. Niet meer een beker soep voor tussen de middag of rond vieren. Sowieso is het vandaag de dag nogal 'tomatig' in de winkel: mijn zoon wees mij al eens aan dat er gigantisch veel tomatenketchupflessen in de winkel staan... (let er maar eens op).

Om terug te komen op mijn soepjes. Ik vraag me af: Wie weet waar ik nog wel mijn kop soep kan kopen...??

V&D

Net voor de kerst was het zover: V&D ging failliet. Ik kon het bijna niet geloven. V&D was er altijd en steeds kwamen wij er weer terug. Voor de kinderkleding vooral, soms ook voor mijn man of voor mezelf. Het was er bekend en toch wisselden de collecties elkaar af. Maar wij vonden het kwalitatief goede spullen en net niet te extreem. En we kwamen ook regelmatig bij La Place. Een ruim restaurant met fijne stoelen en je proefde de kwaliteit.

Van Sinterklaas kreeg ik afgelopen keer nog een horloge van V&D. Dat zag ik aan het merk: LIV. Maar het horloge schrok waarschijnlijk net zo hard als ik van het faillissement, want het maakte ineens rare sprongen in de tijd of het liep helemaal niet meer. Wat heb je nu aan een horloge als het niet goed de tijd aangeeft. Ook al loopt hij niet, ik bleef maar kijken hoe laat het was. Heel irritant.
Ik ging ermee terug naar de winkel en kreeg er een nieuwe batterij in. Maar de volgende dag stopte het alweer met lopen. Bijna een week later, op vrijdag, had ik tijd en ging ik ermee terug. Het horloge kon ik ruilen voor eenzelfde model. Gelukkig loopt dat horloge wel goed.

Drie dagen later werd bekend dat V&D echt dicht gaat. Het is een triest gezicht om door het centrum te lopen en de luiken dicht te zien. Er waren nog zoveel spullen in de winkel en toch plotsklaps is de deur dicht. Het voelt alsof ik niet echt afscheid heb kunnen nemen van V&D. Mijn horloge is voor mij het laatste aandenken. Ik hoop dat ik het nog jaren kan gebruiken.

Haiku (3)

Een Haiku is een gedicht van drie regels met een vast aantal lettergrepen per regel: 5-7-5. Deze zijn heel populair in Japan. Hieronder volgen er een paar (Nederlandse) van mijzelf.


Lente in de lucht,
dat voel je direct. En toch:
't-is februari!



In huis schijnt de zon,
haar felle stralen zijn warm.
Buiten draag je wol.


Op de keukentafel
staan de tulpen in een vaas.
Een kleurenexplosie.



Koffie met gebak
smaakt lekker in elk seizoen.
Met slagroom nog iets meer.