Eikels

Dit jaar zijn er heel veel eikels gevallen en ze vliegen me om de oren als ik onder de bomen fiets. Ze vallen vlak naast me met een harde knal, nét naast me, bijna op mijn hoofd.

Eikenbomen waren er ook genoeg in het dorp in Drenthe waar ik ben opgegroeid. Een langgerekt veendorp met twee hoofdstraten die kilometers lang doorgingen en waar een ontelbaar aantal eikenbomen stond. Hoe oud ze waren weet ik niet. Misschien net zo oud als het dorp zelf, zo'n 150 jaar. Het fietspad lag dicht langs de bomen. Iedere herfst reed ik stuiterend over de ronde eikels die pas daarvoor waren gevallen of door de restjes van de geplette, platgereden en door regen moesig geworden eikels. Bladeren, takjes en de hulsjes van de eikels lagen overal, het fietspad lag er bezaaid mee. Zeker na een herfststorm was dat het geval. Na verloop van tijd werd het een vieze smeerboel. Ook daar was er het gevaar van vallende eikels.

De Amersfoortse eikels doen me denken aan mijn jeugd. Ik ben ouder geworden en de bomen ook, maar de eikels zijn elk jaar weer jong en nieuw. Ik voel me vertrouwd bij deze bomen, ik ken ze ook alweer jaren. En al jaren ben ik blij dat er nog nooit eentje precies op mijn hoofd is beland. Ik ken ze, die eikels. Daarom raken ze me waarschijnlijk nooit: ze durven niet!

Passie voor...

Heerlijk lijkt me dat, als je kunt zeggen: "Ik heb een passie voor ..." Een passie hebben klinkt zo ongelooflijk spannend en ideaal. Je kunt iets heel goed, je gaat er helemaal voor, het past enorm goed bij je. Je begint eraan, je weet wat je wilt en kunt, en je gaat ervoor. Je wordt er heel goed in, je wordt bekend en je bent gelukkig met je passie. Geweldig lijkt me dat.

Hoe vul ik dit korte maar boeiende zinnetje aan? Waar ligt mijn passie? Het kan een passie voor koken zijn, voor boeken lezen, voor knutselen en breien, reizen of zorgen voor anderen. Maar het is niet iets groots of iets waar ik ontzettend goed in ben. Eigenlijk ben ik nergens een uitblinker in. Ik kan veel dingen en vind ook veel dingen leuk, maar om nou te zeggen dat ik ergens heel erg goed in ben, nou nee. Helaas, voeg ik er aan toe. Want wat zou ik graag ergens heel erg goed in willen zijn. Wat zou ik graag een passie hebben die helemaal bij mij past en waar ik ontzettend blij van wordt. En daarmee zou ik dan een baan kunnen creëren, een eigen website opzetten en klanten krijgen. Of hele goede ideeën hebben en die op papier zetten en dan een heel dik en spannend boek schrijven. Ik wordt in gedachten helemaal enthousiast. Maar ik kan geen grote passie ontdekken... Of het moet een combinatie zijn van diverse kleine passies: koken voor anderen, kinder-traktaties maken voor moeders die het zelf te druk hebben of die zelf niet creatief zijn, kaarten maken die mensen kunnen kopen of een kindertruitje breien.
Maar hoe worden al die kleine dingetjes nou een grote passie? Hoe zet je zoiets op, hoe wordt je bekend? Een heleboel kleine ideetjes in mijn hoofd, maar hoe begin je met zoiets. Hoe bereik je echt je grote passie? Ik weet het niet.

Nog maar eerst een nachtje over slapen...