Winterdip

Sudoku-puzzels
geven plezier,
soms ook ergernis
als het niet lukt.
Balen.


Opruiming,
ik geniet
van koopjes halen.
Niets naar mijn smaak:
jammer.


Winterslaap
lijkt me
vandaag erg lekker.
Slapen, dromen, liggen en
rust.


Mijn
hoofd klopt
en zit vol.
Ik ben best wel
zielig.


Radio,
de verwarming
aan en koffie.
Meer is soms niet
nodig.

Nagellak

Heb je geen zin in schoonmaken, is het gewoon je hobby niet? Dan heb ik het ultieme excuus: lak je nagels in het liefst een vrolijke opvallende kleur. Zo'n kleur waar iedereen die het ziet meteen blij van wordt. Zo'n kleur die sommige vrouwen opdoen voor een feest omdat 'ie zo goed bij hun cocktailjurk of feestjurk staat. Eentje waar hoge hakken bij horen.

Voordat iemand mocht denken dat ik een partybeest ben: niets is minder waar. Ik kom bijna nooit op glamoureuze feestjes. In de gouden jaren van de ict heb ik een paar kerstfeesten meegemaakt van het werk van mijn man, maar die zijn op één had te tellen. Tegenwoordig zijn wij al blij als we af en toe samen uit eten gaan of naar de film. Gelukkig hebben we een oppas waar de kinderen ook dol op zijn, maar dan nóg maken we daar niet zoveel gebruik van. Het is soms gemakkelijker om op de televisie een film te bekijken of via 'uitzending gemist' een aflevering van 'Ik vertrek'. 'Boer zoekt vrouw' volgen we op de voet, dus dat hoeven we niet op een later moment in te halen. Ons uitgaansleven is dus verre van uitbundig.

Waarom heb ik dan toch mijn nagels gelakt? Nou, dat komt door mijn dochter. Zij had een studiedag, een dagje vrij, maar haar broer moest gewoon naar school. En die vrije dag was dus een mooie dag om als meisjes onder elkaar iets leuks te gaan doen. Dat werd dus nagels lakken. Dat lakken hadden we al een paar weken uitgesteld, maar nu moest het er toch maar eens van komen. En nu heb ik twee kleuren (!) op mijn nagels. De linker duim en rechter vingers zijn roze, de rechter duim en linker vingers zijn rood. Ik kon niet kiezen, vandaar dat ik deze combinatie heb gedaan! Ik wordt er echt vrolijk van, maar durfde mijn handen eerst bijna niet te wassen.

Eerst gebruikte ik mijn tip om onder het schoonmaken uit te komen, maar na vier dagen kom ik er toch echt niet meer onderuit: de bedden moeten verschoond worden, de wc's moeten schoon en ik moet dringend beneden stofzuigen en dweilen. Er zijn wat randjes nagellak licht beschadigd, maar mijn huis is nu schoon en ruikt naar Andy Lentefris. Ja, het leven is soms keuzes maken.

De wereld

Gisteravond vroeg mijn dochter in de badkamer opeens aan mij: "Mama, toen jij kleiner was dan je nu bent, hadden jullie toen ook al levels?"
"Nee, die hadden we toen nog niet," antwoordde ik. "We hadden toen nog geen computers."
"En ook geen I-pad of Samsung telefoon of dsi?"
"Nee, die waren er ook nog niet."
"Maar wat deden jullie dan de hele tijd?" vroeg mijn dochter zich verwonderd af...

Vanochtend vroeg ze aan me of ik vroeger ook naar de overblijf of bso ging.  Weer grote verbazing toen ik vertelde dat de bso toen nog niet bestond en dat we eigenlijk altijd gewoon naar huis gingen.

Ongemerkt is er veel veranderd sinds mijn jeugd. Die ligt al een tijdje achter me. Ik ben pas laat moeder geworden en nu dient de generatiekloof zich al duidelijk aan!
Als ik mijn dochter zo hoor praten dan voel ik me af en toe toch wel oud. Ze schiet in de lach als ik over tv-programma's vertel (De Fabeltjeskrant, Tita tovenaar en Barbapapa: die zijn helemaal niet cool) en wat we verder nog deden (buiten spelen, spelletjes doen en lezen: saai!). Een kind kan zich een andere wereld dan zijn eigen wereld nog niet voorstellen. En als je zes bent is er ook nog zoveel te beleven in je eigen wereld dat je een andere tijd nog niet kunt voorstellen. Langzamerhand wordt hun wereld wel groter, net als hun interesses. Mijn zoon van tien krijgt al veel mee door het Jeugdjournaal. Regelmatig vraagt hij aan ons of een bepaald onderwerp ook in het grote mensen journaal is gekomen.

Voor je het weet is je kind zo groot dat het wil reizen. Ik heb een aantal verre rondreizen gemaakt toen ik in de dertig was en daar heb ik van genoten. Maar ik houd nu al mijn hart vast als mijn oudste gaat reizen, misschien wel op jongere leeftijd dan ik. Tja, voor moeders is loslaten niet echt gemakkelijk!

Boeken

In de Kerstvakantie had ik wat meer ruimte en tijd om te lezen, dus stapte ik weer blij en verwachtingsvol de bibliotheek binnen. Eindelijk weer een boek voor mezelf uitzoeken. Nee, doe maar meteen twee voor de zekerheid, want stel dat eentje toch tegenvalt. Of nee, doe er toch maar drie, want ik heb nu tijd en ze hoeven pas over drie weken terug. Na drie weken ging ik nog een keer naar de bibliotheek, want twee van de drie had ik al uit en ik wilde nog een paar op voorraad.

Toch was ik niet zo euforisch blij dan ik van te voren had verwacht. Ik houd heel erg van lezen, kan helemaal in een verhaal kruipen en alles om me heen vergeten. Vooral thrillers en spannende boeken of boeken in het Engels. Ik was niet zo blij, omdat ik bij drie van de vijf boeken al snel het gevoel kreeg dat ik het boek al eens eerder had gelezen. Het is eerst een vaag gevoel, maar op een bepaald moment weet ik zeker dat ik het al eens gelezen heb. Nou heb ik niet zo'n goed geheugen dat ik complete verhalen kan navertellen. Ik vergeet heel vaak het eind van het verhaal. Bij films heb ik dat ook, maar dan stoort het me minder. Ik vind de acteurs goed, de verhaallijn is leuk en de locaties mooi. Maar met boeken vind ik het wel erg, het is dan niet meer zo verrassend. Maar wat doe je dan als het verhaal je hier en daar vaag bekend voorkomt, maar je het eind vergeten bent? Ik las gewoon die boeken nog een keer, want ik wilde toch weten hoe het boek ook alweer afliep. Maar echt leuk is dat niet, de verrassing is er dan toch een beetje van af.

Daarom is mijn droom van vroeger (een kamer met een hele wand met boekenkasten vol met boeken) nooit uitgekomen, want dan weet ik dat ik al die boeken in mijn boekenkast niet graag een tweede keer lees. Ik wil steeds nieuwe boeken en dat is een dure hobby.

Ik denk dat ik voor nieuwe boeken de volgende keer maar eens naar een andere bibliotheek ga!

Oud en Nieuw

Het oude jaar is voorbij en het nieuwe is begonnen. Je kunt terugkijken op alles wat er in het voorbije jaar allemaal is gebeurd. Leuke en minder prettige dingen. Zijn je goede voornemens geslaagd, je dromen uitgekomen? Nog altijd schieten mij de woorden van M. te binnen. Na een geklaarde klus zei zij altijd: "So far so good!" Ik denk dat ook regelmatig als er iets gedaan moet worden en het weer gelukt is. Soms denk ik het wel wat te snel, de dag is nog niet voorbij en voor je het weet is er tóch iets niet helemaal goed gegaan. Heb ik toch weer iets te vroeg gejuicht.

Dat terugkijken op wat achter je ligt, reflecteren, doe ik vaak aan het eind van de dag. Vaak ben ik tevreden en maar met een paar kleine dingetjes ontevreden. Daarna ga ik slapen en ga de volgende dag lekker weer verder. Natuurlijk lig ik ook wel eens wakker en pieker ik of ga ik me vooraf verschrikkelijk zorgen lopen maken, zorgen die vaak ongegrond zijn. Maar van teveel terugkijken houd ik niet. Reünies, ook een soort terugkijken: nee bedankt. Stiekem zou ik van enkele mensen wel willen weten wat ze nu aan het doen zijn, maar niet meer dan stiekem. Bij mij zijn veel herinneringen ook vervaagd, dus als iemand zegt: "Weet je nog dat..." dan kan ik me dat niet meer herinneren. En dan wordt een goed gesprek ook moeilijk.

Twee keer heb ik het wel gedaan, een schoolreünie bezoeken. Van de middelbare school waren er van mijn jaar maar twee mensen gekomen. En bij die van de vervolgopleiding was ik van te voren zó nerveus en gespannen dat ik tijdens een verhaal over een bevalling (tja, wie praat daar nou over tijdens een reünie?) zomaar opeens flauwviel. Dus voor mij geen reünies meer!!

Ik richt me liever op de toekomst, lees: mogelijkheden, dan dat ik terugkijk, lees: lichte spijt, want hád ik maar... Ik wil liever regelmatig 'So far so good' denken en daar dan blij mee zijn, dan dat ik aan het eind van een jaar rond twaalven moet terugblikken. Want wat is er ook alweer allemaal gebeurd? Ik neem liever het jaar in vogelvlucht door als ik de verjaardagen overschrijf in de nieuwe jaaragenda van ons gezin. Dan kom ik meteen op de oude kalender aantekeningen tegen van vakanties en uitstapjes. Dan heb ik mijn kleine herinner-momentjes. Maar die heb ik dan op een zelf gekozen tijdstip en dat geeft me dan een lekker gevoel van vrijheid. Daar geniet ik dan wel van en dan denk ik: 'So far so good!!'

Schoon, buiten, 's avonds en winter

Schoon,
maar toch
snel weer vuil.
Schoonmaken, niet mijn favoriete
bezigheid.


Buiten
regent het,
ik zit lekker
bij de warme kachel,
binnen.


's Avonds
is het
steeds eerder donker.
Ik mag weer kaarsjes
aansteken!


Winter,
daar houd
ik niet van.
Wel van sneeuwwandelingen en
gloeiwangen.