Ik kan (een beetje) tekenen!

Gisteren heb ik bij de Volksuniversiteit Amersfoort een workshop gedaan, de titel daarvan was: Toerist in eigen stad. We gingen met een groep van 12 deelnemers schetsen en kregen uitleg van Trudy Beekman.

We begonnen binnen voorzichtig te schetsen: blijven kijken op het papier en de pen bewegen over het papier vergt enige oefening en concentratie.

Daarna gingen we tekenend door de stad. We begonnen rustig op een terrasje aan de voet van de Lange Jan op het Onze Lieve Vrouwe plein.

Daarna volgden de straatjes van Muurhuizen, de Sint Joriskerk, de Langegracht en het Havik. Hierboven een foto van een schets van de Elleboogkerk.

Terug in het leslokaal kleurden we de schetsen in met kleurpotlood en daarmee gingen de schetsen leven. We konden er bijna niet mee stoppen. En toen kwam het leukste onderdeel: de boekjes doorgeven en kijken wat de anderen hadden getekend. Verschillende aah's en ooh's klonken. Het gaat niet om het eindresultaat, maar om het plezier dat je erdoor krijgt. Toch is het ook wel fijn als het een beetje leuk wordt en een ander ook zegt dat het mooi geworden is. Stilletjes ben je dan wel heel trots. Dat je dat al kunt in één les.

Vanochtend ben ik thuis verder gegaan door een aantal foto's uit een tijdschrift te tekenen. Hierboven zie je een straatje in Engeland en op de onderste foto drie tekeningetjes van Italië, Griekenland en Amsterdam.

Als je maar durft en begint dan wordt het ook nog wel wat, geloof ik.

Regen en tevreden

Regen
is leuk
in een tentje.
Buiten wordt ik nat,
humeurig.


Bewolking
maakt somber,
maar weet dan:
wolken verbergen de eeuwige
zonneschijn.


Storm
en onweer
bij ons binnen.
De weersvoorspelling blijft voorlopig:
onveranderlijk.


Wanneer
komt nou
mijn tijd om
te zeggen: "Yes, een
baan!"


Tevreden
ben ik
best, maar er
knaagt een gevoel van
ontevredenheid.

Meivakantie

Het is stil in huis. Het enige geluid komt van de vrolijk fluitende vogels in de bomen. Dat geeft meteen een heerlijk vakantiegevoel. En het is helemaal niet erg dat het nog maar vier uur in de ochtend is, vroege vogels heb je altijd. Ik hoor ze echt vrolijk fluiten, best wel hard eigenlijk. Ze hebben het hier goed naar hun zin. Later die dag blijkt dat het raam op een kiertje stond, vandaar.

Gistermiddag kwamen we aan in het bungalowpark met de naam die ons niets zei. Toen we over het terrein rondliepen zagen we de vijver met het bruggetje en de restaurants aan een kant gelegen en rondom het water heel veel bomen in de frisse voorjaarsgroene kleur. Ons bekroop langzaam het gevoel dat we dat eerder hadden gezien, in ditzelfde park of ergens anders? En kijk, die speeltuin, die hadden we ook al eerder gezien. Herinneringen van zo'n 9 jaar geleden kwamen weer terug. We waren hier eerder geweest, toen was onze oudste 1 of 2 jaar oud en hier in deze speeltuin had hij gespeeld. Hij wilde toen bijna niet meer mee naar het huisje en rond het water lopen wilde hij toen ook niet echt... Ook binnen bij de restaurants herkennen we veel, zelfs nog de tafel waar we toen hadden gezeten. Zelfs het kraaltjesspel waar hij toen mee speelde en waardoor hij geen tijd had om te eten, stond er nog net als toen.
Er is maar weinig veranderd in al die tijd, we herkennen het toch gemakkelijk. En toch is er ook veel dat anders is. We zitten nu in een heel ander type huisje, de bomen zijn gegroeid, we hebben nu twee kinderen en we zijn ouder geworden. Dat besef je ook als je na zoveel jaren hier weer rondloopt. Toch voelen we ons ook rijk met wat we hebben en dat we hier weer zijn.

Dat het park ons thuis niet meteen bekend voorkwam komt omdat het een andere naam heeft gekregen. Anders hadden we het natuurlijk wel geweten!

Verwachtingsvol

Het voorjaar is weer aangebroken en dat is in de natuur te zien. Het groen in de tuin is zo heerlijk frisgroen. Sommige planten hebben knoppen die later bloeien en sommige planten bloeien al. De temperaturen zijn vrij hoog en dan gaat alles ook veel sneller groeien. Hieronder een foto van een azalea. Wat een prachtige kleur!

De fruitbomen zijn alweer uitgebloeid. Hieronder zie je een foto van een van de twee pruimenbomen die in onze tuin staan. De bloemetjes zijn uitgebloeid en er zitten heel veel piepkleine pruimpjes aan. Ze zijn nog groen en klein, ze lijken nu nog op groene olijven, maar het gaan echt pruimen worden. Paarse buitenkant en lichtgeel zacht vruchtvlees. Daarop moeten we nog wel wachten tot juli...