Verdriet

Tijden
van verdriet,
dan weer blijheid.
Dat hoort bij het
leven.


Droefheid,
tranen, verdriet.
Oma wordt gemist.
Nooit meer haar stem.
Droefheid.


Familie
komt samen
rond een kist.
Haar muziek draait. Wij
huilen.


'Overleden'
zeggen wij,
kinderen zeggen 'dood'.
Het verdriet is wel
hetzelfde.

Boze dochter, boze zoon

Dochter mag als ze uit school komt, op de computer. Zoon komt even later ook thuis uit school met het idee om ook op de computer te gaan. Hij staat paf als hij haar ziet zitten en roept boos: 'Zit ze nu alwéér op een kastje?' 'Nou-oouuh!' roept dochter, maar ze gaat rustig door met haar spelletje. Zoon probeert na twee minuten of hij nu ook even op de computer mag, maar dochter wil er op blijven. Na nog eens vijf minuten probeert zoon het nog eens: 'Als ik nu erop mag, dan gaan we straks samen iets doen.' 'Nee-eeh!' roept dochter. 'Oooh, jij ook altijd. Je verpest mijn hele leven!' schreeuwt zoon en hij gaat luid stampend naar zijn kamer. Hij is totaal doof voor eventuele moederlijke opvoedingsadviezen zoals: rustig blijven, los het samen op of loop niet weg, dus houd ik me even afzijdig.
Na tien minuten is zijn boosheid gezakt en probeert hij nogmaals bij zijn zusje of hij erop mag en wonder boven wonder stemt zij er nu wel mee in! Conflict opgelost. Ik zucht, maar weet in mijn hart dat het niet lang rustig zal blijven.

Maar nu zoon ineens op de computer zit heeft dochter niets meer te doen. 'Mam, ik verveel me!' zegt ze tegen mij. De ideeën die ik opper (spelen met de poppen, het keukentje, poppenhuis of een puzzel) worden allemaal van tafel geveegd. 'Kun je niks leúks bedenken, mam,' klaagt ze luidkeels. 'Nee, ik kan niks meer bedenken,' zeg ik. 'Oooh, jij bent de stómste mama. Dit is de stomste dag van mijn leven!' roept ze uit. Ik noem toch nog een laatste idee die ergens van ver komt: 'Zullen we samen een boekje gaan lezen?'
'Jaaaahh! roept ze uit en haar hele gezichtje klaart op en straalt geluk uit. Al snel zitten we samen op de bank om de beurt een bladzijde te lezen, haar warme lijfje tegen me aangedrukt. Ik ben heel gelukkig op dit moment, besef ik. Mijn dochter blijkbaar ook, want ik krijg een knuffel en ze zegt: 'Mama, je bent de allerliefste mama! Dit is de leukste dag van mijn leven!' Tja, ook kinderen kennen ups en downs, maar dan wel in achtbaantempo...

Tuinweelde 1

 De pioenroos bloeit bescheiden dit jaar: maar drie bloemen in totaal. Maar: ze zijn wel weer ontzettend mooi!!

 Een wit plantje met prachtige bloemetjes.

 Kleine bosviooltjes in paars, prachtig. En ze bloeien al heel lang in een mooie grote ronde pot.

De Latijnse naam weet ik niet, maar ze lijken op korenaren. Ze staan er prachtig bij dit jaar.

Elastiekjes

De verkoop van plastic vakjesdozen is explosief gegroeid. De bouwmarkten en Blokker hebben de verkoop ervan de laatste tijd flink zien groeien. Zelfs zo erg dat de dozen ineens uitverkocht zijn. Voor wie het is ontgaan: de rage van dit moment is armbandjes maken van loom elastiekjes. Mijn kinderen hebben de elastiekjes in een in mijn ogen flinke vierkante bak en daar kun je dan zo lekker in graaien om te zoeken naar die ene kleur. Maar zo denken praktische kinderen er niet over, zij willen ze gesorteerd op kleur in een doos hebben. Nu zijn er ook gevulde dozen te koop, maar die koop je niet als je al -tig zakjes met elastiekjes hebt. De gevulde doos is meer de beginners-set, maar dat zijn mijn kinderen al lang niet meer. Vooral mijn zoon is er veel mee bezig. De eerste instructies voor een eenvoudig armbandje kreeg hij van een klasgenootje.

Toen hij dat in de vingers had wilde hij weleens wat anders maken en daarom zocht hij naar nog meer ideeën op Youtube. Tegenwoordig is dat zo'n beetje een encyclopedie: wil je iets weten dan zoek je naar een instructiefilmpje op Youtube. Het voordeel van deze filmpjes is dat je het kunt zien. Je hoeft nu geen moeilijke werkbeschrijvingen door te worstelen met tekst waar je niets van snapt en waar je meteen in vastloopt. Op internet zie je filmpjes van mensen waarin ze de moeilijkste dingen knutselen van elastiekjes: armbandjes met ingewikkelde sterren of met 'ladders' van elastiekjes erdoor gevlochten. Of diertjes, ringen of haarbanden. En dat allemaal gemaakt van die kleine gekleurde elastiekjes. Het lijkt een beetje op het ouderwetse punniken of haken, maar dan als hippe variant. En de diertjes maken is nog niet zo gemakkelijk. Een beetje frustratie is snel dichtbij.

Als je de elastiekjes kent zie je ineens heel veel mensen met armbandjes lopen. Zowel kinderen als volwassenen en zowel jongens als meisjes maken ze. Er is zelfs een tijdelijke winkel in mijn stad die ze verkoopt. Nu maar hopen dat de vakjesdozen weer snel te koop zijn voordat deze rage voorbij is.