24 dagen voor Kerstmis - recept hoofdgerecht

24 Days Till Christmas

Vanaf 1 december tellen we 24 dagen af totdat het Eerste Kerstdag is. Elke dag is er iets anders te doen of te lezen. Gisteren, 7 december, las je via deze link: www.sprankelonline.be alles over het zelf maken van een Kerstbingo. Spelletjes zijn altijd leuk om te doen, maar vooral met kerst.

Recept hoofdgerecht

Vandaag gaan we alvast bedenken wat we gaan eten met kerst. Normaal gaan wij als gezin (man, twee kinderen en ikzelf) al niet uit eten met de Kerstdagen, dit jaar zal het er hoogstwaarschijnlijk ook niet van komen. Wij blijven die dagen liever in ons eigen huis met kerstmuziek aan, of we kijken een kerstfilm op de loungebank of we doen gezelschapsspelletjes aan de keukentafel. Tussendoor nemen we er een lekker koekje, chocolade of wat tapas bij. Daar zitten we meestal al zo vol van dat we geen grote maaltijd op tafel zetten. Voor het avondeten kiezen we dan ook niet voor een vijfgangendiner, maar houden we het eenvoudiger.

Weinig tijd

We willen voor het kerstdiner ook niet te lang in de keuken staan. Van te voren blader ik weer door tijdschriften en daarin lees ik de lekkerste recepten, maar de meeste daarvan zullen mijn gezin niet bekoren, dat weet ik bij voorbaat. Ook is het handig om iets in de oven te kunnen schuiven en die dan het werk laten doen. Daarom maak ik deze kerst een plateau waar bijna alles op zit en die je in de oven schuift. Alles wat je dan nog hoeft te doen is halverwege nog iets toevoegen en dan begint het lekker te ruiken. Als het belletje van de oven gaat is het klaar en haal je het eruit. Je zet het op de gedekte tafel en je kunt eten. Daarna is het een kwestie van aanschuiven.

Het recept is: aardappelpartjes met chorizo en groenten.

De oven verwarm je voor op 200 °C. Spreid twee zakken aardappelpartjes (diepvries) uit op een bakplaat waar je bakpapier op hebt gelegd. Plaats de bakplaat in de oven en laat 10 minuten bakken. Haal dan de bakplaat uit de oven en bestrooi de aardappelpartjes met stukjes chorizo (200 gr), 1 ui of 2 bosuitjes, 3 rode paprika’s en daaroverheen + 75 gr. geraspte kaas. Doe de bakplaat nog eens 10 minuten terug in de oven. Daarna is je gerecht klaar en zet je het zo op tafel.

Om het extra uitgebreid te maken kun je er nog sla of appelmoes bij serveren.

Extra tip voor als je kleine kinderen hebt: meestal vinden zij warme, zacht paprika niet lekker. Doe dan de gesneden paprika er pas op als je de ovenschotel op tafel hebt gezet. De paprika blijft dan knapperig.

Het ruikt lekker

Dit gerecht is niet moeilijk om te maken, het valt in de smaak (bij mij thuis tenminste wel) en het ruikt ook nog eens heerlijk als je het op tafel zet. Je huisgenoten zullen denken dat je uren in de keuken hebt gestaan, maar het geheim is dat het niet veel tijd kost om het te maken.

Bij mij willen ze dit wel iedere week eten.

Eet smakelijk!

En morgen..

Morgen 9 december kun je op het blog van Elsa Rooyakkers & Inge Minten (via deze link Elsarblog.com) lekker knutselen. Zij verzorgen een DIY kerstboompjes maken van oude krant plus printable. Alvast veel plezier.

Op een cover

Vandaag viel het tijdschrift Flow met een enorme klap op mijn deurmat. Een fijn moment als dat gebeurd, want ik geniet altijd van dit tijdschrift, van de verhalen en de mooie illustraties. Een extra dik nummer is het deze keer. Ik pak het dikke pakket op en ik zie mezelf op de voorkant staan!!

Ik zit ook vaak op die manier, de benen over elkaar geslagen, met een omslagdoek en een boek lezend.

Vooral bij het kapsel lijkt ze sprekend op mij!! Ik heb hetzelfde haar. Zelfs mijn man zag het meteen. Al krijgen mijn haren al wel wat zilveren streepjes...

Deze voorkant ga ik goed bewaren, want dit is echt te gek! En ik ken de tekenares helemaal niet. Bizar.

Speeltuin voor koolmeesjes

Als ik aan de keukentafel zit en door het voorraam naar buiten kijk zie ik het boompje in de voortuin. Nu staat hij daar bijna zonder blad. Het boompje is af en toe een kleine speeltuin voor vogeltjes, zoals vanochtend drie koolmeesjes. Ze komen vrolijk aangevlogen, ze gaan ieder op een eigen tak zitten. Er zijn veel takken, dus er is keus zat. En ze tsjirpen de hele tijd vrolijk. Ze blijven zelfs zitten als er een fietser voorbijkomt. Ze dartelen om elkaar heen naar een andere tak, alsof ze met elkaar spelen. Ik geniet ervan en wordt vrolijk door ze.

Snel pak ik mijn mobiel om wat foto's te maken, maar die takken zitten in de weg, want ze zijn natuurlijk aan de andere kant van de boom gaan zitten. Toch lukt het uiteindelijk om ze op beeld te krijgen.

Ik geef toe: je moet goed kijken, maar dan zie je er toch wel drie in totaal! Ik zal je wat hints geven.

Zie jij ze ook??

Rechtsboven

Rechtsboven en linksonder

Leven in de tuin

In de herfst moet er altijd gesnoeid worden en als het een mooie dag is ga ik de tuin in. Op een droge dag begon ik met de twee pruimenbomen achter in mijn tuin.

De eerste dunne takjes heb ik er zo af, maar sommige dikkere takken zitten midden in de kroon en die zijn moeilijk te bereiken. De takkenschaar die te verlengen is zodat je erbij kunt is zwaar. Ik rek om er toch bij te kunnen en raak zelf bijna verstrikt in de takken. Ik loop rondjes om de boom en kijk vanaf welke kant ik de takken het beste kan bereiken. Aan het eind van de snoeibeurt blijven er nog een vijftal lange uitschieters over, maar hoe ik ook mijn best doe, het lukt me niet om erbij te komen. Als ik op een trapje sta zitten ze te ver weg en via de onderkant kan ik er door de andere takken net niet bij. Dan heb ik er genoeg van. Ik heb mijn best gedaan. Misschien kan mijn zoon die laatste takken er nog voor me uithalen. Hij is met zijn zeventien jaar best lang.

Dan hoor ik een vogeltje vrolijk fluiten. Ik kijk rond, maar zie niet waar hij zit. Het gefluit blijft aanhouden. In welke boom zit 'ie nou? En dan zie ik hem zitten, vlakbij mij, op de rand van de schutting. Hij draait zijn kopje en blijft fluiten. Het is een roodborstje. 'O, daar zit je,' fluiter ik. Hij kijkt naar mij en fluit, pfiepfie. 'Ik had je eerst niet gezien.' Pfiepfie. We hebben een echt gesprekje samen. Hij blijft met zijn kopje draaien en kijkt mij af en toe aan. Dan is er een geluid waar hij van schrikt en weg is hij. Wat jammer dat ik geen foto heb kunnen maken van hem.

De volgende snoeidag die ik plan is op een zonnige dag. Nu zijn de peren- en appelboom aan de beurt. Op de appelboom die langs de schutting wordt geleid zit een hele familie lieveheersbeestjes. Ze worden wakker als er rondom hen takjes worden afgeknipt. Ik hoor geen geluid van ze. Ze lopen wel rondjes op hun tak, alsof ze willen zeggen: mogen wij hier blijven zitten?

Wie wonen hier?

Mijn man en ik wandelen regelmatig een rondje door de wijk om even buiten te zijn en de benen te strekken. Ik kijk tijdens het lopen naar het trottoir waar ik loop en af en toe om me heen. Dat ik eigenlijk niet goed oplet merk ik pas als mijn man roept: 'Kijk, wat een paddenstoelen hier!' Ik denk: huh, paddenstoelen, niet gezien. Als ik dan echt ga speuren zie ik ze ook staan, zomaar in het gras links van ons. De wee grote zie ik meteen, die kan ik niet missen. Ze vallen door hun grootte en de rode kleur goed op. 

En dan zie ik verderop toch nog een 'echte' paddenstoel staan. Een kleintje, maar mooi rood van kleur met witte stipjes. Zo'n paddenstoel uit de verhalen en liedjes, zoals een paddenstoel 'hoort te zijn'.

Wat zou ik graag een sprookje willen schrijven over een piepklein mensje dat in dat paddenstoeltje woont en over alle avonturen die het meemaakt. Hoe hij zich gaat verstoppen onder die grote bruine eikenbladeren, maar dan moeten er nog meer mensjes en kinderen in die andere paddenstoelen wonen. Een heel dorpje, dus. Wie weet ga ik dit idee nog weleens uitwerken. Als ik tijd heb. Maar misschien lukt dat pas de volgende herfst. Of die herfst daarna. Gelukkig gaan de seizoenen altijd door.

Zebra geboren

Een paar dagen geleden las ik een erg leuk bericht in de krant: in DierenPark Amersfoort is een zebra geboren. Zebra's zijn mijn lievelingsdieren, dus ik sta thuis te juichen.

Zo'n kleine babyzebra staat al snel op zijn vier poten (of noem je het bij een zebra ook benen?) en gaat al snel naar buiten waar de andere bewoners van de Savanne hem ook begroeten, zoals giraffen en impala's. Ik ben eens op vakantie naar Kenia geweest en heb al die dieren in het wild gezien. Maar de zebra blijft mijn lievelingsdier. De strepen die ze hebben, schuchter en toch nieuwsgierig. Ze staan vaak stil, met hun rug naar je gericht, maar soms kijken ze toch stiekem over hun schouder achterom te gluren. Ik heb een zwak voor ze.

Nu nog een bezoekje inplannen om op kraamvisite te gaan en het jong met eigen ogen te bekijken.

Huis en tuin

Mijn huis is mooier

nu mijn man met Ikea

een kast heeft gemaakt

De stilte in huis

is ongewoon en enorm,

ondanks stormig weer

Na maanden ben ik

eindelijk alleen thuis

met alleen stilte

De voorjaarssnoeibeurt

is alweer overruled door

de zomergroeispurt

Welverdiende rust

 Welverdiende rust

vind ik in zomers Duitsland.

Soms mondkapje op.

Stel de grens sluit zich

als ik elders op reis ben:

kom ik dan wel thuis?

De een houdt afstand,

een ander boeit het echt niets.

Ik wil graag ruimte.

Heet in Europa,

maar in Duitse bergen niet.

Laat ik daar net zijn!

Vakantie vieren

als er een hittegolf is,

is echt niet erg hoor!

Kleine frustraties in juli

Een paarse pruim hangt
rijp te glanzen in de boom.
Kan er nèt niet bij.

Appels, pruimen, peer
aan de bomen in mijn tuin.
smaken steeds naar meer.

De ramen zijn schoon
en glanzend in het zonlicht,
tot weer een bui valt.

Mijn was hangt buiten
te wapperen in de zon.
Een bui maakt het nat.

Geslaagd

Het was een raar jaar 2020. Mijn zoon deed eindexamen en toch ook weer niet. Niet zoals andere jaren in ieder geval. Maar hij deed altijd goed zijn best en hij was al geslaagd voordat de landelijke examens afgenomen hadden moeten worden. Wel deed hij nog een paar herkansingen voor nog betere cijfers.

Op 4 juni was het zover: de officiële uitslag kwam binnen. Maar ook dat ging mis, omdat het te druk was bij de pakjesbezorging. Het pakje met de vlag, het t-shirt, de cijferlijst en de confetti kwam pas zaterdagochtend aan.

Maar toen was het ook groot feest!

De confetti knalt

De vlag is opgehangen achter het raam omdat het regende en waarde

Maar het maakt allemaal niet meer uit. Het belangrijkste is dat hij is geslaagd!!

Zaagsel en storm

Vannacht
bedacht ik
wel 1000 woorden.
Er is alleen zaagsel
overgebleven.


Buiten
stormt het
en het regent
Ik lees binnen een
boek.