donderdag 26 juni 2014

Gemengd huwelijk

Je hebt kattenmensen en hondenmensen. Onlangs is er iemand afgestudeerd na lang onderzoek en hieruit is gebleken dat de mensen die voor een kat of hond kiezen er zelf een beetje op lijken. Een kat of hond, het is wel een heel verschil. Katten zijn soms dromerig, op afstand, soms uit de hoogte en ze moeten wennen aan veranderingen. Net als hun baasjes. Honden zijn wat opener, enthousiaster en speelser. Ook net zoals hun baasjes. Eigenlijk had k dat zonder onderzoek ook wel geweten. De dieren verschillen enorm van elkaar en ook de mensen van wie ze zijn verschillen. Wij als leken wisten al lang dat een hondenmens een hond kiest die uiterlijk op hem of haar lijkt, maar onderzoek wijst meer uit.

Wij hadden vroeger thuis een aantal konijnen, maar die waren van mijn vader. Hij verzorgde ze en won zelfs prijzen met zijn langoor soort. Daarna kregen we een hond. Een chocoladebruine Duitse staander, mooi om te zien, maar hij was zo wild of eigenlijk enthousiast. Blaffen, ronddraaien en springen als hij je begroette. Jong en onstuimig, maar tegenwoordig zou je toch echt zeggen 'adhd'. Daar konden mijn zus en ik niet mee omgaan. Wij werden er ook druk en schrikachtig van. Het huis werd letterlijk te klein voor ene drukke hond en twee zenuwachtige kinderen, dus ging hij naar andere mensen. Ook hebben we een kat gehad, zwart en wit van kleur en ze heette Minetje. Kijk, dat was heel andere koek, een rustig lief diertje zonder onrustig gedrag. Daar konden wij wel mee overweg. Maar of Minetje daar net zo over dacht... Waarschijnlijk niet, want na een novemberstorm kwam ze nooit meer terug en we hebben ook nooit meer iets van haar gehoord. Mijn zus heeft ook nog eens een goudvis gehad, maar die kun je niet echt vasthouden. Dus echte dierenliefhebbers zijn we niet echt.

Nu ik over het onderzoek van katten- en hondenmensen heb gehoord moet ik ineens denken aan een gemengd huwelijk. Want wat doe je als de ene partner van houden houdt en de andere partner van katten? Moet de partner die van katten houdt ook de hond uitlaten en moet de partner die van honden houdt ook de kat op schoot houden? En wonen de dieren dan als kat en hond in één huis? Misschien dat daar nog eens onderzoek naar gedaan kan worden!

vrijdag 20 juni 2014

Vla met koek

Ik houd heel erg van koekjes, ik zou mezelf wel een koekiemonster willen noemen, maar dan wel met mate. Ik kan er zo heerlijk van genieten: speculaas, stroopwafels, bastogne koeken, roze koeken. Allemaal heerlijk. En cake smaakt ook zo goed. Tegenwoordig is de keus enorm groot. Een koekje voor bij de thee, een andere soort voor bij de koffie, een speculaasje op een boterham, het kan allemaal.

Nou zijn er ook veel mensen die van toetjes houden. Sommige mensen eten het liefst yoghurt, anderen eten nog het liefst de ouderwetse pappen van vroeger. Echte toetjesliefhebbers kiezen voor zoetere varianten zoals bitterkoekjespudding.

En het lijkt steeds gekker te worden. Nu is er iemand bij Melkunie nog een stapje verder gegaan: koek zit nu ook in de vla. Eerst had je fruit in de yoghurt, daarna gekke dingen in de kwark en nu kun je ook stukjes koek eten in vla: roze koek, gevulde koek of stroopwafels. In de reclamecampagne staat de zin: 'De beste smoes om roze koeken als toetje te eten' en 'Dat gaat erin als koek.'

Ik denk toch even als ik dit hoor: het moet niet gekker worden! Doe maar gewoon een schepje suiker in je yoghurt of pap, dat is ook lekker en veel natuurlijker. Koek in de vla is zo'n gekunsteld idee. Nog beter is het om zelf een toetje te maken, dan weet je wat er allemaal in zit. Maar ja, we zijn verwend geraakt en kopen het liever kant en klaar in een pak.
En dan denk ik ook: wat wordt dan de volgende stap. Ik zou het niet weten, maar ik houd mijn hart vast. Als het aan mij ligt worden deze nieuwe smaken een grote flop en worden ze uit de handel genomen. Hoewel, een roze koek als toetje lijkt me best lekker, maar dan zonder vla...

woensdag 11 juni 2014

Barbecueleed

Dat is nou zo leuk van lekker zomers weer: dat je in de tuin kunt zijn, buiten kunt eten en natuurlijk ook heerlijk in je tuin kunt barbecueën. Wij steken de stekker in het stopcontact, wachten even en leggen het vlees op het rooster. Echt handig zo'n elektrische barbecue. Al snel ruikt het heerlijk naar vlees dat geroosterd wordt. Mijn man draait het vlees om en ik dek de tafel en schenk de wijn in. De kinderen spelen nog even en komen aan tafel als het eerste vlees klaar is. We eten relaxt buiten. Dat is echt genieten. Hoewel...

Helaas vinden heel veel andere mensen barbecueën ook fijn. En heel veel mensen hebben geen elektrische barbecue, maar eentje die met houtskool wordt verwarmd. Dat is voor hen het ultieme barbecuegevoel. Je kunt je afvragen of dat nog wel kan anno nu, als je in je eigen tuin van 6 meter breed de barbecue aansteekt en buren aan weerszijden hebt. Want in Nederland is het zelden of nooit windstil, dus rook van een barbecue gaat zelden of nooit loodrecht omhoog. Nee, rook gaat altijd opzij en aangezien de wind meestal richting onze tuin gaat (wij wonen op het eind van onze straat) krijgen wij alle rook van de hele straat in onze tuin. Soms, als meerdere buren gaan barbecueën, moeten wij de ramen dichtdoen omdat anders de rook naar binnen trekt. En dat terwijl het buiten zo'n lekker temperatuurtje is en de ramen eindelijk eens lang open kunnen!

In onze straat wordt vroeg op de avond gegeten, dus vanaf een uurtje of zeven, half acht, is het wel gedaan. Eindelijk trekt de stank weg en kunnen wij weer rustig zitten. Maar dan beginnen er nog mensen met oudere kinderen aan de andere kant van ons huis met het aansteken van de barbecue. De eerste keer dat dat gebeurde hadden we bijna de brandweer gebeld, zoveel rookontwikkeling was er toen.
Een heel opvallend detail: ook deze rook kwam onze kant op! Hoe kan dat nou, dat wij van zowel links als rechts de rook krijgen, terwijl de wind maar één kant opblaast??

De zomer blijft toch wel mijn favoriete seizoen, maar er moet een verbod komen op houtskool. Allemaal aan de elektrische barbecue!!

donderdag 5 juni 2014

Koffie en de toekomst

Koffie
Ik ben een beetje verslaafd aan koffie. In de ochtend snak ik al heel snel naar een bakkie, vroeger om precies 10 uur, maar de laatste tijd wordt dat steeds wat eerder. En ook in de loop van de middag wil ik er nog eentje. En als we een langere reis met de auto maken moet er koffie mee of als ik ergens een afspraak heb moet ik ook een koffie of nog liever een cappucino. Thee komt niet meer voor in mijn woordenboek, dat vind ik zo waterig en niet krachtig genoeg. Ik weet dat koffie niet heel gezond is, maar het is mijn enige verslaving. Is dat dan erg??

Jarige
Mijn zoon was onlangs jarig, 11 is 'ie nu alweer. De traktaties voor school heb ik gemaakt. Wel leuk werk, maar het kan altijd pas op het laatste moment gemaakt worden en het is altijd weer een crime om met een leuk idee te komen. Ik heb niet zitten stressen, het ging heel goed eigenlijk. Toch wel een beetje trots op mezelf. Misschien maak ik voor hem alleen volgend jaar nog maar een traktatie, daarna gaat hij naar het middelbaar onderwijs. Raar idee. Ze worden zo snel groot...

Smartwatch
Er is een wereld waar ik niet veel vanaf weet: de technische wereld. Ik kan met apparatuur omgaan, ik bediende altijd de videorecorder, maar nieuwe systemen rondom tv's en audio gaan me boven mijn pet. Ik heb wel gehoord van de google bril en nu lees ik over een horloge dat een mobiele telefoon is. Vreemd, futuristisch, een wereld waar ik niet veel vanaf weet. Mijn man weet er meer van dan ik. Hoewel, hij kan niet zo goed kiezen. Daarom staat de tv al een tijdje op de grond, want dan kan de nieuwe audio apparatuur zó worden ingeplugd...

Optimisme houdt jong
Als je boven de 50 jaar bent en je best doet om vrolijk en positief in het leven te staan dan blijf je lichamelijk jonger. Je verouderd langzamer en leeft langer. Aldus een onderzoek van de University College in Londen. Een goed bericht vind ik dat. Tegenslag krijgt iedereen in mindere of meerder mate, maar het helpt als je niet bij de pakken neer blijft zitten. Ik heb makkelijk praten, heb weinig echt grote tegenslagen gehad. Ik blijf positief denken dat de toekomst ook stralend zal blijven.

Toekomst
Wat doe je als je ineens met een groot verdriet te maken krijgt? Als je partner ernstig ziek wordt en overlijdt. Als je partner plotseling een hartinfarct krijgt en doodgaat en jullie gisteren de eerste verjaardag van je kind hebben gevierd. Hoe groot die impact is kun je bijna niet bevatten. Hoe kom je als achterblijver daar ooit weer overheen, hoe leer je met zo'n verlies en verdriet omgaan. Het lijkt mij ontzettend verschrikkelijk en moeilijk. Dramatisch.