Net voor de kerst was het zover: V&D ging failliet. Ik kon het bijna niet geloven. V&D was er altijd en steeds kwamen wij er weer terug. Voor de kinderkleding vooral, soms ook voor mijn man of voor mezelf. Het was er bekend en toch wisselden de collecties elkaar af. Maar wij vonden het kwalitatief goede spullen en net niet te extreem. En we kwamen ook regelmatig bij La Place. Een ruim restaurant met fijne stoelen en je proefde de kwaliteit.
Van Sinterklaas kreeg ik afgelopen keer nog een horloge van V&D. Dat zag ik aan het merk: LIV. Maar het horloge schrok waarschijnlijk net zo hard als ik van het faillissement, want het maakte ineens rare sprongen in de tijd of het liep helemaal niet meer. Wat heb je nu aan een horloge als het niet goed de tijd aangeeft. Ook al loopt hij niet, ik bleef maar kijken hoe laat het was. Heel irritant.
Ik ging ermee terug naar de winkel en kreeg er een nieuwe batterij in. Maar de volgende dag stopte het alweer met lopen. Bijna een week later, op vrijdag, had ik tijd en ging ik ermee terug. Het horloge kon ik ruilen voor eenzelfde model. Gelukkig loopt dat horloge wel goed.
Drie dagen later werd bekend dat V&D echt dicht gaat. Het is een triest gezicht om door het centrum te lopen en de luiken dicht te zien. Er waren nog zoveel spullen in de winkel en toch plotsklaps is de deur dicht. Het voelt alsof ik niet echt afscheid heb kunnen nemen van V&D. Mijn horloge is voor mij het laatste aandenken. Ik hoop dat ik het nog jaren kan gebruiken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten