vrijdag 19 december 2014

Ik kan niet zonder...

Er zijn dingen in mijn leven waar ik echt niet zonder kan. Neem nou de kruimeldief. Die staat op een houder in een hoek van de keuken, een beetje verstopt, onopvallend. Je hoort en ziet hem verder niet. Maar als er na de maaltijd toch ongemerkt wat kruimels op de grond zijn gevallen dan komt hij in actie. En dan maakt hij me heel blij. Hij is licht in gewicht en je pakt hem zo op. Hij kan gewoon even snel zijn werk doen en klaar is het weer. En daar geeft hij mij instant plezier mee.

Ik kan me ook geen leven voorstellen zonder pen en papier. Voor boodschappenlijstjes, notities over een leuke website of een uitspraak die ik niet wil vergeten. Stukjes en columns schrijf ik in schriftjes, maar toch blijf ik dol op kleine losse papiertjes. Niet altijd even gemakkelijk, want waar bewaar je ze: los in een volle la of in een doosje, maar wat voor doosje dan... Ik doe ze als alternatief maar in het schriftje waarin ik schrijf. Die wordt daardoor dik en de papiertjes kunnen er natuurlijk gemakkelijk uitvallen. Maar ik weet zo wel precies waar die losse papiertjes zijn en neem eventuele rommel op de koop toe.
Ook kan ik niet zonder boeken. Ik lees niet altijd even veel en ik lees ook niet alle literaire of populaire titels. Maar toch kan ik niet zonder boeken. Dat moment: een lekker dik spannend boek in mijn handen vasthouden, het van buiten bekijken, de eerste bladzijde opzoeken en dan verwachtingsvol beginnen met lezen. Een spannend moment: pakt het verhaal me, is het wat ik ervan verwacht? Als het antwoord 'ja' is dan zit ik helemaal midden in het verhaal en kan ik bijna niet stoppen met lezen. De klok houdt me bij de les: het is tijd om te gaan koken, de kinderen van school te halen of wat aan het huishouden te gaan doen. Maar goed ook, want als een boek me pakt dan kan ik bijna niet stoppen.

Er is één ding waar we het vaak zonder moeten doen: de zon. En dat vind ik heel jammer. Ik zou elke dag de zon willen zien. Maar dan moet ik waarschijnlijk emigreren, denk ik. Maar dat vind ik net een stap te ver.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten