Mijn orchidee

Op de keukentafel staat mijn orchidee. Toen ik 'm kocht had hij twee stelen vol met witte bloemen. Zo mooi, dat ze wel op kunstbloemen leken, maar ze waren echt. Een beetje lichtroze in het midden. Prachtig. Bij elke maaltijd keken we naar de orchidee op tafel en verwonderden ons dat 'ie zo'n lange tijd bloeide én we bewonderden de prachtige bloemen. Deze orchidee had de prijs van een bos bloemen, maar hij was het geld meer dan waard. Hij heeft bijna driekwart jaar staan bloeien op tafel.

Veel verzorging heeft 'ie niet nodig: een keer per week een beetje water, dat is alles. Gelukkig voor mij, want ik vergeet nogal gauw om een bloem of plant water te geven. Een bos bloemen in een aardewerken vaas overleefd het bij mij niet. Ik denk al snel: 'wat is deze bos snel uitgebloeid', maar de bloemen schreeuwen dan gewoon om water, en ik heb dat niet door. En dan is het al te laat. Tegenwoordig zet ik bossen bloemen dus alleen nog maar in glazen vazen, dan heb ik er nog een beetje zicht op of het water al opgedronken is.

Na die lange periode dat hij bloeide mocht hij van mij genieten van een dikverdiende rustperiode, even op een rustige plek bijkomen van al dat gebloei. En wat gebeurde er na zo'n zeven maanden van rust? Mijn orchidee kreeg er weer zin in: hij wilde weer bloeien!! In januari van dit jaar was één van de twee takken uitgebot. Voorzichtig kwam er aan de nieuwe frisgroene steel iets nieuws uit, twee kleine 'bolletjes' al. Eerst vermoedde ik dat het blaadjes zouden worden, maar o wonder, het waren nieuwe bloemen die zich aan het vormen waren. Eerst waren de bolletjes nog heel klein, in knop en nog lichtgroen. Na een tijdje gingen ze langzaam open en kwam er een nieuwe witte bloem tevoorschijn. Wit en betoverend mooi.

Nu is het juni en inmiddels zijn er drie bloemen aan het bloeien. Het is een wonder dat die er zomaar opeens aan zijn gekomen. Een vierde knopje is zich alweer aan het vormen, een vierde bloem. Het duurt mij wel iets te lang, wachten duurt altijd lang. Maar gisteren zag ik ineens wat de reden is dat het zo lang duurt: ergens onderin de plant komt een nieuwe steel naar boven! Hij is al ongeveer 6 centimeter lang en ik zie hem nu pas!

Nu ben ik nog meer verwonderd over de natuur en over mijn orchidee. En ik ben toch zo benieuwd hoeveel bloemen ik uiteindelijk aan deze plant ga tellen. Afwachten maar...