Wij kijken elke avond naar het achtuurjournaal. Al jaren is dat vaste prik. Van huis uit was ik dat al gewend. Mijn moeder had om twee minuten voor acht de koffie klaar en schonk het in de kopjes en dan zaten we daarna precies op tijd voor de buis om niets te hoeven missen. Al het nieuws dat we te zien kregen, leuk of erg, kwam tegelijk met de geurige koffie binnen. Daardoor was het kijken naar het journaal best gezellig.
Mijn man en ik drinken geen koffie 's avonds maar thee en om acht uur startklaar zitten voor het journaal lukt ons ook bijna nooit. Wij kijken het achtuurjournaal meestal via de optie 'uitgesteld kijken'. Even voor achten zetten wij het televisiebeeld stil op het net waar het journaal wordt uitgezonden. Dan hebben we zo'n anderhalf uur de tijd om alsnog het stil-gezette beeld af te gaan kijken, want anders is het geheugen vol en gaat de televisie over op de normale uitzending van dat moment en dan is het hele geheugen leeg, inclusief het journaal. In de tijd dat het televisiebeeld stilstaat en wacht totdat wij gaan kijken zijn wij druk met van alles en nog wat: opruimen, vaatwasser inruimen en met de kinderen. Als we dan later op de avond klaar zijn met alle activiteiten dan gaan we puffend zitten om het nieuws te bekijken.
Het enige minpuntje aan dit uitgesteld kijken is dat ons tv-avondje laat begint en daardoor ook maar kort duurt. Wekelijkse series ofzo kijken we dus bijna niet. Als ik een serie wil volgen ga ik de delen opnemen via de recorder en op een later moment ga ik ze bekijken. Laatst miste ik tot mijn grote verdriet zomaar een aflevering van dokter Tinus, terwijl ik deze wel had opgenomen. Wat bleek: mijn zoon had ook iets op de recorder gezet en mijn programma werd daardoor overschreven of verwijderd, want ik was het ineens kwijt. Soms gaat er dus ook weleens iets fout!
Wij drinken dan geen koffie tijdens het journaal, maar meer overdag. In het weekend of op een vrije dag verwennen wij ons vaak aan het eind van de middag met een senseo met opgeklopte melk. Ik maak de senseo en mijn man klopt de melk in een glazen kan, met de hand. Even opwarmen in de magnetron en dan bovenop de koffie. Het opdrinken is altijd weer een speciaal moment en het opkloppen altijd een spannend moment. Want de ene keer is de melk goed opgeklopt en de andere keer is er nog een deel van de melk geen schuim geworden. Na maandenlang het opkloppen te oefenen heeft mijn man ontdekt wat het geheim is om echt goede opgeschuimde melk te krijgen: de melk moet heel koud zijn als je begint met opkloppen!! Niet het aantal keren dat je handmatig de klopper op een neer beweegt of hoe krachtig je op de klopper aanvalt is belangrijk. Nee, de temperatuur van de melk is het geheim. Nu drinken wij met nog meer genoegen ons eigen Italiaanse bakkie. Daar gaan we echt even voor zitten en genieten we enorm. We kijken echt uit naar ons eigen koffiemoment!
Nu we deze mijlpaal van melkkloppen hebben bereikt en het geheim van het opkloppen hebben ontdekt, is mijn man alweer op zoek naar een nieuwe uitdaging. "Zeg, een latte macchiato, hoe maak je die eigenlijk?" vroeg hij zich ineens hardop af. "Ach, schat," zeg ik dan, "ik ben heel erg blij en gelukkig met onze senseo met opgeklopte melk. Ik wil niets anders."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten