Soms als ik de krant lees, valt mijn oog op een zin of kopje. Deze keer is het een zinnetje: "Ik zorg er nu voor dat ik er niet meer uitzie als een meisje." Dit werd gezegd door actrice Sharon Stone die nu 55 is.
Ik herken dat. Ik ben 51, maar wordt altijd jonger geschat. Maar hoe zorg je er voor dat je je niet te jong kleed?
Als ik ga winkelen dan wil ik iets, maar wát dat weet ik dan niet precies. En als ik wel iets in mijn hoofd heb dat ik wil, dan kan ik het niet echt vinden. Het is het nét niet. Of ik koop een leuk jasje of vestje (daar ben ik dol op) en dan kan ik er geen leuke broek bij vinden, want ik pas net niet in de convectiebroeken. En wat ik thuis in de kast heb liggen past bij nader inzien toch niet bij het nieuwe jasje of vestje... Dus ga ik de volgende keer bij het winkelen op zoek naar een broek die ik dan toch niet kan vinden... Wel zie ik leuke rokken of t-shirts, maar ik zoek nu een broek...
Combineren is dus niet mijn sterkste kant. Ik moet me maar eens laten adviseren zoals in zo'n adviesrubriek in krant of tijdschrift. Of ik moet een personal shopper m'n kast thuis laten beoordelen om daarna samen te gaan shoppen om een complete garderobe te krijgen die goed is. Ja, dat lijkt me wel wat. Wat in de kast hangt is dan goed, het is je stijl, het past en het is allemaal goed met elkaar te combineren. Het lijkt bijna een ultieme droom. Ik ben benieuwd wat het kost om zo'n persoon in te huren. Maar wat als het nou zo'n bazige tante is die het heft in handen neemt en die dan meer dan de helft van mijn kleding wil weggooien? Dat rokje dat toch te kort is of die t-shirts die ik al heel lang heb maar die vast nog wel eens ergens bij zullen passen. Die dingen weggooien, eh, nee. Ik wil eigenlijk niet dat ze dingen gaat weggooien. Ik wil wel een perfecte garderobe, maar nog even niets weggooien. Doet zo'n personal shopper ook aan bedenktijd? En wat als ik me wil kleden als een meisje, of nog erger: juist niet.
Het angstzweet breekt me nu al uit. Het is me duidelijk: een personal shopper is me wat te intimiderend. Liever wil ik advies en één te gek setje, al ben ik wel benieuwd of ik me nou te jong kleed. Durf ik me daarvoor op te geven?
Wordt (misschien) vervolgd...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten