Mijn Ford Ka

Ik heb nog helemaal niets geschreven over mijn Ford Ka, terwijl ik er zo ontzettend blij mee ben!

Ik heb al lang mijn rijbewijs, maar ik had na het behalen van het toen nog roze papiertje, niet meteen een eigen auto. Ik reed af en toe in de auto van mijn ouders, maar ik voelde me elke keer weer onzeker als ik er in ging rijden. Net alsof het elke keer weer de eerste rijles was. en het begon al direct na het instappen met een moeilijkheid: recht achteruit rijden over de oprit (oprijlaan is een te groot woord) en dan niet in het gras terechtkomen. Het lukte mij maar niet niet om recht achteruit te rijden. En daarna moest ik ook nog achteruit een drukke doorgaande weg oprijden! Het was voor mij net allemaal te moeilijk. Voor mij vormden deze bijzaken al een grote belemmering om te gaan rijden. En toen nam ik ook nog een keer een bocht te krap bij een brug, waardoor ik de auto beschadigde. Mijn vader werd niet boos, de krassen op de auto werden hersteld, maar ik was er nog tijden stuk van.

Jarenlang reed ik niet meer. Een vriendje probeerde me nog eens achter het stuur te krijgen en ik nam nog eens een paar autorijlessen ter opfrissing. Maar het hielp allemaal niet echt: ik durfde nog steeds niet. Soms reed ik wel eens, met mijn man naast me. Dat voelde vertrouwd, als ik in paniek zou raken dan zat hij naast mij. Maar hij gaf naast tips ook wel eens wat commentaar. En dat vond ik toch wat minder plezierig.

Maar nu mijn kinderen vervoerd moeten worden naar allerlei clubjes en sporten is het handig als ik zelf ook kan rijden. Dus wilde ik mijn eigen auto hebben. over het model hoefde ik niet lang na te denken: een Ford Ka. Toen de Ka net op de markt kwam vond ik het een wat vreemd ontwerp. Maar toen we in een vakantie een auto gingen huren en toen voor het eerst in een Ka stapten was ik helemaal verkocht. Er zat een enorme ruimte in en hij reed lekker pittig. En toen vond ik het model ineens ook mooi. Vanaf dat moment wist ik het: ooit zou ik zelf ook een Ford Ka bezitten! Het was nu mijn droomauto.

Ik wilde me deze keer goed voorbereiden en nam nog een aantal rijlessen. Deze rijinstructeur gaf mij zelfvertrouwen en tips die ik nodig had ("goed vooruit kijken en op de borden letten"). En toen was ik er (eindelijk) klaar voor. De zoektocht naar een Ford Ka kon beginnen. Al snel vond ik mijn eigen droomauto: een zilvergrijze Ka. De dag dat ik de sleutels kreeg en er zelf in mocht wegrijden zal ik nooit meer vergeten. Als een kind zo blij voelde ik me en verrassend zeker en vol zelfvertrouwen reed ik weg in mijn eigen auto. Ik heb er bijna geen woorden voor, maar het voelt heerlijk om er in weg te rijden. Ik heb er vrijheid door gekregen en zelfvertrouwen.

Van mijn zoon kreeg ik een groot compliment. Hij zei: "Mama, jij reed vroeger niet vaak, maar nu rij je best wel goed, hoor!"